25 kwi 2016

Przedmajówkowo-deklaracyjne PS

W nawiązaniu do poprzedniego wpisu podaję aktualne dane o frekwencji w systemie deklaracji semestralnych na studiach magisterskich: 77.6 %. Może za kolejne 4 lata odsiadki w DSM dobilibyśmy do 99.9% ;-)  Nie wiem tylko, czy ta odsiadka jest mi do szczęścia niezbędnie potrzebna...

Teraz wiele zależy od wykładowców: dydaktycy dostali info o I terminie deklaracji i po sprawdzeniu, jakie jest zainteresowanie ich wykładami, mogą zadeklarować chęć prowadzenia zajęć, nawet jeśli liczba zapisanych nie osiągnęła magicznego poziomu 20 osób ("magicznego", bo wtedy "automatem" zajęcia kierowane są do uruchomienia). 

Za kilka dni Dział Rekrutacji i Organizacji Dydaktyki rozpoczyna pracę nad harmonogramem zajęć i w drugim etapie deklaracji otrzymają Państwo nie tylko listę uruchomionych zajęć, ale także ich terminy. Łudzę się, że tym sposobem ograniczymy skalę migracji w pierwszych tygodniach semestru zimowego.

Na razie przełączamy się na tryb "druga połowa semestru" i... przygotowanie do sesji. Tu też nastąpi pewna zmiana, związana z wymaganym wprowadzeniem protokołów ćwiczeniowych. Rozwiąże ona kilka problemów związanych np. z tym, że student zalicza ćwiczenia, nie zalicza egzaminu, ale poprawiać musi wszystko (w trybie warunku lub powtarzania semestru). Trwają jeszcze ostatnie ustalenia z informatykami - ale wygląda na to, że po majówce system będzie gotowy do testowania. 

Tymczasem przed nami kilka dni pracy, a potem wyczekiwana majówka :-)  Życzę Państwu umiarkowanego szaleństwa i pięknej pogody, a tym którzy nierozważnie wyjeżdżają - możliwie niewielkich korków ;-)

22 kwi 2016

Oferta a deklaracje...

Zakończyły się - dość burzliwe - dyskusje w ramach Senackiej Komisji Programowej na temat kształtu planu i programu studiów na rok akad. 2016/17. Przybywają nowe kierunki, nowe przedmioty i... potencjał dla nowych problemów. Wykładowcom wydaje się, że nowy przedmiot "zaskoczy" i przyciągnie studentów, studenci może nawet ucieszą się przeglądając nowy informator - a brutalna prawda jest taka, że uruchomienie tego przedmiotu nastąpi tylko wtedy, kiedy studenci (i to w określonej liczbie) zadeklarują gotowość jego studiowania. Niby niewiele...

System deklaracji na magisterskich jeszcze ciągle jest otwarty, a ja z przerażeniem obserwuję stale rosnącą liczbę osób zapisujących się na moje zajęcia (nawet moi asystenci już nie wyrabiają z pracą) - ale z drugiej strony słyszę alarmujące informacje, że "frekwencja wyborcza" na licencjacie (tam już system zamknięty) osiągnęła... 23%. Oznacza to ni mniej, ni więcej, że zaledwie nieco ponad jedna piąta studentów studiów licencjackich przesądziła o tym, jakie przedmioty wystudiuje w przyszłym semestrze cała populacja. O ile na basicu nie stanowi to problemu, bo i tak funkcjonuje system narzuconych wykładów, o tyle program wyższych semestrów studiów licencjackich będzie mocno uszczuplony w stosunku do istniejącej oferty.

Za kilka dni zobaczymy, jak to wygląda na magisterce - rekord, jaki osiągnęli Państwo w ciągu ostatnich czterech lat wyniósł 60% (dopiero po wprowadzeniu mailingu, smsów i "chodzenia z kwiatkiem po domach"). Przy dwudziestu procentach wygląda to może fajnie, ale przecież to tylko trochę ponad połowa... 

Nie wiem, dlaczego pozostałe 40% (może nawet więcej) zdaje się na kolegów i koleżanki, ale za to wiem, że w pierwszych dniach po ogłoszeniu listy uruchomionych zajęć posypią się pytania i podania: "Dlaczego nie ma - tak bardzo chciałem", "Czy mogę indywidualnie", "Mamy tu całą grupę, oto lista, czy by się nie dało" itp.  

Zazwyczaj owe zgody na tryb indywidualny, daję tylko wtedy, kiedy autor podania poświęcił jednak czas i zapisał się na przedmiot w WD - tyle, że przedmiot nie ruszył, bo zainteresowanie było zbyt małe. Gorzej jeśli to jest spora grupa - wykładowcy czasem burzą się bardzo, że w systemie mieli 8 zgłoszeń, a teraz nagle jest ich 28. I nie zawsze podejmują się prowadzenia tych zajęć, bo po zamknięciu systemu deklaracji, widząc, że wykład nie rusza, zaplanowali sobie inne zajęcia i nie zawsze gotowi są z nich zrezygnować.

Nie wiem, czy nękanie Państwa informacjami, mailingiem, blogiem i Bóg wie, czym jeszcze, było zasadne. Jeden z wykładowców wytrwale czytający bloga od początku jego istnienia (czyli od 4 lat - gratuluję wytrwałości!) uważa, że to absurd, żeby "przez tyle lat trzymać za rączkę dorosłych ludzi, wycierać im noski i tłumaczyć, że sami kształtują swoje studia....". Może należy machnąć ręką i tak, jak w DSL uznać, że student ma prawo sobie spaprać plan zajęć, skoro taka jego wola? Przyznam, że tu akurat bardziej boli mnie los wykładowców, którzy pracują nad ofertą, a potem słyszą, że na zajęcia zapisało się 5 osób (albo nikt), bo reszta "zapomniała", "nie miała czasu", "była za granicą" (gdzie, jak wiadomo, nie ma internetu, bo to polski wynalazek).

No cóż - kadencja dobiega końca, więc ten jeden raz jeszcze jednak potrzymałam za rączkę, rozesłane zostały powiadomienia, a ja skrobię ten wpis, bez większych nadziei, że cokolwiek on zmieni. Nie wiem, jaki będzie dalszy rozwój wypadków, ale jest szansa, że od 1 października, kto inny będzie rozpatrywał Państwa podania i zachodził w głowę, dlaczego łatwiej jest sterczeć w kolejce do DSM, albo czekać na dyżur dziekański, niż wypełnić deklarację w WD...

I jeszcze hurtem odpowiem na powtarzające się zapytanie: tak, osoby, które są obecne w pierwszym etapie deklaracji, mają pierwszeństwo w zapisach w drugim etapie. Tak zresztą jest od kilku semestrów.

8 kwi 2016

O studenckiej zapobiegliwości

Połowa semestru, a w tym czasie obecnie znajdujemy się, to okres raczej spokojny, jeżeli chodzi o dyżury dziekańskie. Na dyżurach sporadycznie pojawiają się osoby, które walczą o to, aby nie zostać skreślonym, inne przychodzą – mam wrażenie – z przyzwyczajenia (kilka osób bez trudu rozpoznaję w kolejce na korytarzu, a niektóre pamiętam z imienia i nazwiska. Jako że od ponad 5 lat w zasadzie zatraciłam umiejętność pamiętania imion i nazwisk studenckich oraz przypisywania ich do konkretnych osób, wskazuje to na zażyłość naszych relacji, wyrażoną częstotliwością wizyt). Pojawiają się także studenci, których mogę określić jako zapobiegliwych w przód i w tył. 

Student zapobiegliwy w przód to taki, który planuje z bardzo dużym wyprzedzeniem. Na przykład już teraz zakłada, że nie zdąży napisać na czas pracy magisterskiej i pyta o możliwości przedłużenia terminu i zwolnienia z opłaty z powtarzanie seminarium. Zapytany, co takiego dzieje się w jego życiu, że już teraz wie, że przez najbliższe pół roku nie zdąży napisać kilkudziesięciu stron tekstu, odpowiada, że nic, ale woli mieć otwartą furtkę na przyszłość. Inny przypadek tego typu dotyczy studentki, która wyjeżdża na uczelnię zagraniczną i już teraz chce uzyskać zgodę na wysokopunktowany lektorat, wliczony na dodatek w pulę przedmiotów merytorycznych. Jak mogę zgodzić się na jeden przedmiot nie znając pozostałych (inna sprawa, że lektorat to lektorat)? 

O ile studenta zapobiegliwego w przód stosunkowo łatwo zrozumieć – w końcu mało kto toleruje niepewność co do swojej przyszłości, sama chętnie chciałabym wiedzieć, co będę robić za pół roku – druga kategoria, czyli student zapobiegliwy w tył, nieco mnie zdumiała. Może i ona ma jakieś głębsze uzasadnienie, ponieważ spotkałam na ostatnich dyżurach kilka tego typu osób. Przyszły z podaniami o dopisanie lub wypisanie się z przedmiotu, co tak czy inaczej byłoby raczej niemożliwe, a teraz – w połowie semestru – tym bardziej. Na moje pytanie, czemu teraz, zaprezentowali ciekawy wywód: otóż wcześniej wszystkie podania rozpatrywane były negatywnie, a zatem pomyśleli, że nieco poczekają i spróbują szczęścia później. Szczęścia jednak, jak nie było, tak nie ma. Pozostaje zapisać się na przedmiot w kolejnym semestrze. O właśnie, niedługo rozpoczną się deklaracje...